दरी

नकाच पडू माझ्या भानगडीत

चालू देत माझं आपलं

वेगळंच काहीतरी, भलतंच काहीतरी

तुम्हाला नाहीच कळणार

माझा आवाज तुमच्यापर्यंत नाहीच पोहोचणार

कारण आपल्यामधे एक दरी आहे

हां म्हणजे नातं आहेच, कचकड्याचं

तो डीएने पण आहे, ते जीन्स पण

पण या सगळ्याला व्यापून उरणारी

एक भली थोरली दरी आहे आपल्यात

या दरीत ते शेतकरी आहेत

ज्यांच्या विषयी तुम्हाला जराही कणव नाही

कारण ते टॅक्स भरत नाहीत

’ती लोकं’ आहेत फॅंड्रीमधली

ज्यांची तुम्हाला किळस वाटते

ती आदिवासी लोकं पण आहेत

विकासाच्या मार्गातले धोंडे बनलेली

आणि ती विस्थापित लोकं पण

ती नाही का सिग्नल्स वर दिसतात

त्यांचे घाणेरडे हात आपल्याला, आपल्या गाडीला लावत भीक मागतात

असं सगळं तुम्ही नाकारलेलं वास्तव या दरीत साचलंय

नदीत वाहून आलेल्या गाळासारखं

दिवसागणिक थरावर थर साचताहेत

घट्ट होत जाताहेत

भीतीदायक आहे सगळं

प्रलय येऊन पुनश्च सृजनाची सुरुवात असलेला

पिंपळाच्या पानावरचा तो बाळकृष्ण दिसेपर्यंत तरी

हे असंच चालणार

हा असाच अंधार असणार

गिळायला बघणारा

नकाच येऊ तुम्ही इथे

तुमचं चालू देत

हिंजेवाडी, मगरपट्टा, खराडी

ट्रॅफिक

पाचगणी की गोवा

टकीला की ओल्ड मॉंक

चिकन साटे की चिकन फलाणा

मी येते ना तुमच्याबरोबर

छान तयार होऊन

’व्यवस्थित’ कपडे घालून

माझा नेहमीचा मुखवटा घालून

डिनरला

मंगळागौरीची रांगोळी काढायला

साखरपुड्याला गणेशवंदना म्हणायला

गौरी जेवणाला

सगळ्याला

पण मनानी मात्र मी त्या दरीतच असते

नाही जमत मला तुमच्यासारखं

ते वास्तव नाकारत जगायला

-अमृता